sen dua et öksüz ve yetimin duası tutarmış
benim ettiğim beddua tuttu vazgeçtikçe daha çok seviyorum
kopamıyorum senden, pamuk ipliğinden ...

ben aslında hiç yarım bırakmadım bir işi
senden öğrendim yap(a)mamayı, bırakıp gitmeyi
kimseye bir şey demeden hiç gizlenmezdim
senden öğrendim hayal olup sırra kadem basmayı


senden öğrendim sözleri yarım bırakmayı
şiir gibi konuştuğum her şeyi
işin gücün arasında kaybolmayı
senden öğrendim gelirim deyip bekletmeyi


kaç kurtar şimdi seni benden
mutlu ol, güzel yaşa uzun yaşa
sana öğrettim mutluluğun üç harfini
sendense öğrendim yalnızlığın fiyakasını


sahile in, denize gir, şezlongda kitap oku,
şiir oku, kitap yaz; bırakma, kalmasın yarım
aşkı anlat, yaşamadım derdin ya yazarken uzun uzun
senden öğrendim derince sevgiyi yalanda gizlemeyi


ondan belki de sevmesen de olur diyorum
uzak ol yakın ol sev ya da nefret et
fuzuli idi dersin zaten gizli saklıydık
anlatmaya gerek yok eşe dosta herkese
senden öğrendim zaten severken baş etmeyi
mutluluğun üstüne derince çizik atıp
senden öğrenmiş oldum sevmiyorum demeyi

ama yine de
meylediyorum düşümde sana yeniden aşık olmayı


aşkın bende su gibi ter ile atıyorum
susuz kalınca dilim hemen de içiyorum
zehir olsanda kalbime kanarak istiyorum
serap gibi uzaktan baktıkça koşuyorum
senden öğrendim gülüm, varınca duruyorum...

fuzuliM