..çöl sancısıisyana meyilli türküleri dilime dolayarak öptüm avuç içlerimin kanayan dualarını sonra da bir parça küfür sürdüm sözlerime ağıtlara defnederek kıstığım yürek çığlığımdan müsaade ile satır aralarının gölgesine sığındım geçmiş bir zamanda adını koyamadığım duygularla okudum her dünü ne güzelmişiz dedim içimden, ne güzelmişiz ki biz yolun başlangıcına dahi eremeden intihara koşan çıkmazlarla sınandık ya da susturulduk birbirimize, b/öylece buruşturulmuş kağıt yalnızlığında kalabalıklaştığımdan ötürü küskünüm yıldızların sol cebine çünkü emeklemeyi yeni öğrenen gülüşlerim vardı benim kirpiklerine acının rengi sürülmeden önce -hep bu yüzden sesimin yorgunluğu ağartısına bakmadan gün, yırtıp attı sevdanın lekesizliğini ve çöl sancısı kadar çıplaklaştı yüreğim, yandı ben de imgesi bozuk tüm sessizlikleri başına buyruk kelimelere bulayıp ruhu teslim ayak izlerine yazdım -kan revan şimdi tüm satırlar "sadece emelgüneysu/geçmişbirzaman |