Bir Ceylin Yılıydı...

Çölden de Çöl Yüreğe

Önce Pembe Sonra Mavi

Ve Çok Sürmeden Masmavi

Azra Tanesi Can Suyu Damladı

Yemyeşil Rengârenk Kırlar Serildi

Susta Yüreğin Kör Kilitleri Kırıldı!

Yıldız Taçlı İlahi Bir Müjdeydi Birbirine

Getiren Melekler Bile Şahit Tutuldu;

Aşka Bin Kez Yeminler Giydirildi...

Onlar ki, Ne Güzel Hayallerdi

Dönülmez Akşamın Ufkuna

Ahiri Kaviller Kuruldu;

Ya Sonra?

.....! ......!



Bu Bir Ceylin Yılıydı.

Çölden de Çöl İki Yüreğe,

Sonunda Acının Kıpkızıl Rengi;

Damladı... Damladı... Hep Damladı!

Artık Azrail’in Orağındaydı Çiğ Tanesi,

Her Güne Bir Yıl, Yıla Bir Ömür Miktarı

Göl Denize, Deniz Okyanusa,

Gök Yere, Bulutlar Dağlara, Dağlar Da Yasına;

Gözlerim Kahrolası Uzaklığın da

Sılası Zalim Gurbetti, Azra’ sına

Ağladı... Ağladı... Hep Ağladı!

Ve Sonra?..

......! ......!


Bu Çok Şey Değil, Başından Sonuna,

Bir Kaç Hayatın Kayboluşu Sadece;

Kâh, Kan Ter İçinde Soluksuz Kâbus,

Uykusuz Sabahlara Nöbet Tutturan

Kâh, 40 Gün 40 Gece, Kır Düğünü Rüyası,

Bitmesin Diye, Uyanmaktan Korkulan;

Bir Hüzün, Bir Hazan, Bir Ceylin Yılı

Bir Yarım Bırakılmışlığın Öyküsü

Ve Sonra!...

Ve Son - Ra!...

Ve Son - Gün...

Ve Son Güne-Eş!

Bir “Hayal”in Rüyası

Bir Aşkın Gözyaşı,

Bir Aşkın Öksüz Bırakılışı!

Bir Aşkın Yıldömünü...

.... ... ......... ......’..!


Nice Nice Yıllara Aşk!
......


...

.


Şiir: Zeki Yüncüoğlu

Onyedi Mayıs İkibinyedi