YANİ YOKTUN! YANİ HİÇTİN! YANİ BİTTİN!I. Sessizliğimin Arasında Sıkışmış Kalmış Çığlıklarla Başa Çıkmaya Çabalıyorum� Ve Umutsuz Başlayan Günlerime, Umutlar Yükleyerek Yenilerine Yürüyorum� Tüm Dalları Kırılan, Yemyeşilken Kuruyan bir Ağaç Gibi Yüreğim Ve Gözlerimden Yağan Yağmurlarla Tekrar Yeşerir mi Diye Son Bir Kez Suluyorum� II. Bir Yıldız Gibi Kaydın, Duramadın Hayal Dünyamda. Duramadın Çünkü Gül Zannettirdiğin Sen Aslında Çalı, Dikenden Başkası Değildin... Ellerimi Kanattın, Bakışlarımı, Yüreğimi... Ve Ben Buna Rağmen Yine de Sana Dair Kötü Dilekler Dilemeyeceğim; Yazmayacağım(!) Yüreğimden Dilime, Dilimden Kalemime, Kalemimden Yüreğine(!) Ama Herhangi Bir İyiliğinden Dolayı Teşekkür Etmek de gelmiyor İçimden... Başından Belli Bir Sırat Köprüsüydü Çizgim Ya Geçemeyip Ahımım Ateşlerine Düştüğün Ya Da Vefasızlığın Diğer Yamacına Aslında Bir Hiçken Başka Bir Hiçliğe Yani Karalardan gelip Aydınlığıma Tutunamayıp Siyahlara Yürüyüp Geçtiğin... Var Deyişimden Başka Bir Şey Değildi Senin Kendini Var Zannedişin, Sen Her Hikmeti Kendinden Menkul Zannederken Bunun Böyle Olmadığını Çok Geç Anladın... Sen! Oysa Sen! Şimdi ki Gibi! Sen Hiç Kadar Bile Değildin! Bu: Külünden Ateş Yarattığım Yerde Bir Kez Daha, Ama Bu Son Defa Sönüşündü, Yokluğuna -Varlığına, Gerçeğine - Hayaline, Daha Başka Kimler Biçecek Bilmiyorum Ama Benim Son Kez Kefen Biçişimdi! Yolun Açık Olsun Başladığın Yolda Sakın Durma, İstesen Bile Durama da Zaten! Bu Bana Bir Kez Daha Büyük Bir Ders; Olsuun! Doktora Tezim Olsun, Ama Sana Daha Bir Ömür Boyu Koyar Bu Heves, Dikkatli Ol, Bana Benzemeyebilir Herkes Bu da Benden sana Olsun... Kulağına Küpe, Aklında Ezberin Olsun.. Evet, Varlığın Benim Var Deyişimdi, İhtişamın Senden Yansıma Değil, O Benim Yüceltişimdi; Çünkü Sen Şimdiki Gibi Hep Hiçtin, Ki, Ben Ne Yaptıysam Sen Yinede Aslına Rücu Edip Hiçliği Seçtin! Yani Yoktun! Yani Hiçtin! Yani Bittin! (Şiir Kimseye İthaf Değil ken Sonun da Sahibini Yani Kendini Şaheser Sayan Bir Kıymetsize <2 yıl Sonra13 Ekim İtibarı İle> Yani Şaheser e İthaf Olunur... ) Zeki YÜNCÜOĞLU 3-4 Ekim 2008 İskenderun |
Duramadın Çünkü Gül Zannettirdiğin Sen
Aslında Çalı, Dikenden Başkası Değildin...
Ellerimi Kanattın, Bakışlarımı, Yüreğimi...
Ve Ben Buna Rağmen Yine de
Sana Dair Kötü Dilekler Dilemeyeceğim;
Yazmayacağım(!) Yüreğimden Dilime,
Dilimden Kalemime, Kalemimden Yüreğine(!)
Ama Herhangi Bir İyiliğinden Dolayı
Teşekkür Etmek de gelmiyor İçimden
İçtendi. Sanki hepimizin yürek sesi gibiydi tebrikler. Yüreğinize sağlık