gözlerimle yalnızlık peydahladığım geceden beri
failini sorgulayan bir intihar gibi
kanıyorum
en susuz kalan yerlerimden aşka
ve susuyorum adının geçtiği bir durakta
ama yetişemiyorum






’’neye erken başladıysam hep ona geç kalıyorum ’’





kokun ezberimde saklı
neye yarar
yağmurun hiç bir randevusuna yetişemedikten sonra





gel
yeni bir bahar ısmarla
iliklenmedik düğmesi kalmasın kimsesizliğimin





üşüyorum dağ gibi gidişinin ardından
aklım zemheri bir ayaz
yoksun
uzaklara sürülen bir düş gibi çırılçıplak





sen! ruhumun kapatamadığı makyaj
kıyametime sakladığım son karanfil
göz yaşlarımla sıktığın son kurşun
sabıkama düşülen son ağıt olmadan
gel!





eskitemediğin günah kalmasın saçlarımda
cennetin düş satan çocukları gibi
gel!
şu hülyalı dünyada bakire bir rüya gibi hayatıma