ÖYLESİNE
Ufuktan süzülerek her doğan gün,
Bir ümit ışığıdır ancak, Ümidin ve beklentinin, Ne olduğunu bilmek gerek. Bir tren katarıdır yaşam. Her saniye yeni bilinmeyenlere giden, Ucunda ne olduğu bilinmediğinden, Her defasında karanlıklara uçan, Bilinmeyen ümitler ve beklentiler, Bir deli kızın çapkın bakışı, Derken kurulan hayaller, hayaller... Alır götürür sanki beni, Tren katarının ardından. |