monaşiir aşk ve ölüm... ahh mona… tutuşkan kavgam tutunamadığım sevdam… avuçlarımdan kurak nehirler bırakıyorum denizlerine kokunu yıkadığım küllerime yataklık etmiyor artık düşlerim akmıyor ömrüm, akmıyor eskisi gibi adımlarım tabansız çıkmaz sokak adresim yine şehrime sokak lambasıyım ışığından bi haber iz düşümlerime yalınayak aşk ve süpürülecek kadar gölgeyim güneşime akmıyor artık ömrüm saçlarında yol bulan ırmaklar gibi ve sen mona... bakma artık bana öyle ıslak sil gözündeki yalnızlığımı ya da uzat bir damla daha içeyim ömrümden susamış bir ecele yağsız urgandır boynumdaki geçmiş savrulan bir rüzgar, itaatsiz bir tekme, çelimsiz bir taburedir fıtratımdaki gelecek ahh mona… biliyorum, az sonra yine yokluğunu vuracak zaman ve ben bu gece de yalnızlığımın başucunda dualarıma bir servi daha dikip yine bize sensiz öleceğim… ilhanaşıcıhaziranikibinonsekiz |