Dostlarımızın bize gösterdiği sevgiyi abartmamız, duyduğumuz minnetten değil, takdire ve sevilmeye ne kadar layık olduğumuzu herkese göstermek içindir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
bir acı kaburgalarımdan tırnak uçlarıma kadar dünya büküle büküle girdi içime...
benliğimi doğurmama tam üç asır kaldı canım burnumda soluyor ense köküme kadar çatırdıyor dişlerim ısırmaktan sancıyı sayamadım sahipsizliğinden geçen okları kucak dolusu kan kusuyor düşlerim...
ne oldu bilmiyorum milyon tonluk demirler arasında unutmuştum kalbimin en atarlı damarlarını keskin çitler arasından çekip çıkaran en tutarlı düşmanlarını artık ben mantıksız abartımı anlayamıyorum dostlarımı da...
üç asır kaldı benliğimi doğurmama biraz daha gençleşmeli ben dışındakiler daha zarif hissetmeliyim inginleşmeli kabartma yazıları tarihin darmadağınık tutarlılığı daha naif ses etmeliyim sessizlikten daha eşsiz kararmalı ve galiba gitmeliyim güneşten bile daha güneşsiz...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
evrenin devriyesi... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
evrenin devriyesi... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.