kırgın geceiçim karanlık bir şehrin depreminde sanki arka mahalleden duyuluyor alın yazımın artçısı.. avuçlarıma sığmayan yokluğun, kirpiklerimde demleniyor artık ve kalbim tevekkül ediyor göğsümde, acıdan kıvranarak.. gözlerim siyahi bir serzenişte yine ayaklarım kaderime kelepçe.. sokakları arşınlıyorum ellerim cebimde ceplerim küskün ellerime.. dilim lâl bir türkü tutturmuş debelenip duruyor kulağımın aymazlığında.. bi-r türlü ucu ucuna iliştiremediğim cümleler bile yağmur gibi yağıyor üstüme.. yürek acım ağır bu kente yüreğim kanlı, kent ağlamaklı.. elemin gölgesi değdi ya burukluğumun gözlerine tutunamadığım iklimlere karışır gözyaşım.. hiçsizliğim de ölür böylece iliklerimde.. yıldızsız bir gökyüzü tepemde gece bana kırgın, ben cennetime.. emelgüneysu/geçmişbirzaman |
Geçiyor işte öyle böyle
Ya geceler
Benim yüküm onlardan ağır
Onların yükü
Bana verdiği kahır
Hem kendimi dinlerim
Hem de kırılır geceye
Yastık ucuma düşen
Hayallerimi saklarım.
Yüreğinin ışığı seni hiç karanlıkta bırakmaz buna emin ol canım
Öptüm sevgiler bir ömür..