YOK SONRASI
AKŞAMLAR ŞAİR/E LERE SESLENİR.
Akşamlar şair/e lere seslenir. Kaç kere dolar yürek yazmak için. Kaç kere dökmek ister içini. Ve, kaç kere ağlar ruhuyla. Kimseye belli etmeden.! ... Vardır bir yazdıranı. Ciğerini yakan bir hasreti, veya, ümitsiz çaresiz bir sevdası. Nasıl basar üzerine her yazdığı şiir’in, mısrası... ... Nasıl titretir yüreğini o duygular.! Hüzün sessizliğin armağanı, ve,gece... Şimdi yaz kalbindekileri satır satır, hece hece.! ... Bütün notalar çınlatır adeta kulaklarını. Hepsi sessizliği bozmak istercesine. Ama nafile. Bir, ’’Sen’’ kelimesine takılmış gönül. Yok etmiş, ’’Ben’’i. Hatırlatırcasına ’’bir’’ olarak, dünyaya geldiğini.! ... Kim karşı koyabilirki, içlerindeki ’’Aşk’’ın gücüne? Kimin hükmü geçer? İç içe sarılmış sarmaşık gibi, yürekler hep beraber... ... Kimse anlatmasın bana. Yok sonrası. Sır olma yolunda ilerleyen, iki can. ... Ölüm bile onlardan kaçan.! Ölüm bile.! ... T.C. Nigâr Güler. 09.02.2016. |