BANA BIRAK
Sen bir adım yaklaş da ibreti alem için
Mesafeler ezdiren koşmayı bana bırak Hazan görmesin gamzen felekle iyi geçin Gözlerden yaş süzdüren düşmeyi bana bırak Öylesi bir ’gel’ de ki Mevlana hatırlansın Gurur firara düşsün tekbirle uğurlansın Çalkantılı yüreğim bir soluk ağırlansın Sonra destan yazdıran taşmayı bana bırak Dudağından çıkacak muştu sürurum olsun Yirmi yıllık eziyet varsın gururum olsun Yokluğunda hamdım da yanmak onurum olsun Şimdi tövbe bozduran pişmeyi bana bırak Bana bırak çileyi, alışkınım ben derde Yel kayadan toz alır övünürüm her yerde Yeter ki sen vuslata biraz ihtimal ver de Kör şeytanı kızdıran coşmayı bana bırak |