“GELİR…” kelimesini ilk defa duyunca, aklınıza ne gelir. Verdiğiniz bir sipariş mi? Özlediğiniz bir akrabanızın sizi ziyaretini mi? Maddi bir değer mı?.. Gelmesi beklenen bir şeyin, henüz gelmese de; eninde sonunda gelmesinin, muhtemel ve mukadder oluşu mu?..
“Gelir” kelimesini ilk defa duyduğunuzda, aklınıza; “ilk önce, ne gelir?” hiç düşündünüz mü? İrad mı, hareket eden bir şeyin, yer değiştirip size yaklaşması mı? Bu kelime; benim aklıma ise, bakın “neler ve neler..” getirdi.
Sizler de, bana katılarak; bana neler ve nelerin geldiğine, bir göz atmak istemez misiniz?

“ . . . G E L İ R ! . . ”

ŞİİR NO: 14 13-KASIM-2010

Eller ve gönüller, birleşince.. dağlar, dize gelir,
Kalpler, “top gibi atar..” da, yardıma, melekler gelir.
Birleştikçe, artan sevgi; “çeliği bile” deler de,
Sürüden ayrılan koyunun, “başına, neler gelir?..”

Erkenden yola çıkanın, “zorlu yolu!” kolay gelir,
Erken evlenen kişinin, soyuna “bereket” gelir.
Tembel’e çalışmak, çalışana durmak.. çok zor gelir,
Murad-ı ilâhi olunca, “az, çoğa galip gelir!..”

Ya! Birleşir; hem evine, hem kendine, hem derdine,
Hem yurduna, namusuna, hem milletine, dinine;
Hem, sahip çıkarsın; ata’nın, “örfüne, adetine,
Birleşmeyenin başına; hep, “belâ ve musibet gelir…”

Çocuk iken; her şey büyüktür, büyüdükçe.. küçülür...
Önce, “zor geçen zaman, yaşlandıkça.. hızla dürülür…
Yaş kêmale erdikçe, “simsiyah saça, un sürülür!”
Gençlikdeki neş’e solar.. da, “topraktan, davet gelir!..”
17-Kasım-2010 SAAT: 05:45 Konak/İZMİR.