6.KOĞUŞ
Sadece gökler görünür bakarken
Uyku firarda, yatağa yatarken Akla gelen hayâl, kabus oluyor! Umutlar yok olur, güneş batarken Ne kadar uyusan, sabah olmuyor Geç kalsan sofraya, yemek kalmıyor İçimde bir sızı, asla dinmiyor Umutsuz akşama, gecem dolarken Gürültü, şamata, yılışık bir poz İçimde hayıfla, öfkem kızgın köz Dilimden dökülen, anlamsız bir söz Güneş doğmaz artık, şafak sökerken Düşüncem azığım, umut ekmeğim Kördüğüm avazım, düğüm ilmeğim Dolanır boynuma, yiter belleğim Yaşam bir düş oldu, küfret ağlarken Umut yok içimde, aklım kaybolmuş Hazan çağı gelip, gülümü yolmuş Baharlar tez geçmiş, güllerim solmuş Sular donmuş çözmez hava güneşken Kul Seyyah’ım yaşam ne ki elveda? Tuş oldum yaşamda, yitik sevdamda Dört duvar çevrili, hemen yanımda Mahşerim kurulmuş, mizan tartarken.! Kul Seyyah |
Şiiri gönülden yazmalı şair
Sevgiye,sevdaya Hak Aşka dair
Duygudur, izahtır belgedir şiir
Duygularınıza sağlık
Tebrik ediyorum ÜSTADIM Kaleminiz susmasın
Başarılar
SELAM VE DUA İLE