Yıkıp bir varanaya çevirdin
İlk bahardaki kar gibi erittin
Hiç bir şey söylemeden çekip gittin
Şimdi pişman olup özür dilediğin benim

Gönül tahtımda kalmadı yerin
Açtığın yara iyleşmedi çok derin
Yerini başkası doldurdu yok mu haberin
Dönüp dolaştığın yer yine benim

Kıymet vermeyip yok saydığın
Yıllar sonra hatırladığın
Hatırlayıp da kapısına geldiğin
Kapısını zoraldığın gönül benim

Verdiğim sevgiyi gittiğin yerlerde bulamadın
Geçte olsa hatanı anladın
Hatanı anlayıp da adımı andın
Geriye getirmek istediğin benim

Uçtan uca dünyayı dolaştın
Herkes benim gibi sever sandın
Başka ellerde gördüğün vefasızlığa yandın
Vefa aradığın kapı benim

Anla artık sana diyemem canım
Sana akmak istemiyor damarımdaki kanım
Soğudu ilk gündeki sıcaklığın
Tekrar aşk ateşini yakmak istediğin ocak benim