Uykuyu kendime haram ettiysem
Hep gözlerime doluşundandır
Kiprigimin ucunda sakınarak taşıyorsam seni
Ve ah etmiyorsam yinede sana
Sevgini bağrımda kurşun misali
Taşımaktan usanmayıp
astıysam gönlümün sarayına suretini
Bir mezar kazıp gömdüysem kendimi
Hayellerimi, yarınlarımı diri diri gömdüysem
Yıkıldıysam bir köşede
aradıysam teselliyi
Her şiirin satırlarında
Dolup dolup taşan gözlerle andıysam seni
Keşkelerle avuttuysam yüreğimi
Bir köşede unuttuysam kendimi
Usanmadan bıkmadan her gece
ALLAH’ın her günü her anı andıysam
O kahrolası adını
Kırıp döktüysem yakıp yıktıysam
Ulan ölüp ölüp dirildiysem
Bundan sananeee.
Giderken ardında parçalara böldüğün
Ayaklar altına aldığın
Bu yüreği, ne haldedir diye
Bir an bile düşünmeden
Gününü gün ederken
Gittiğin o yerlere
Hatta cehennemin dibine kadar
Yolun olsa
Bundan Bananee.
Şimdi, şimdi çekil git
Gölge etme
İster geldiğin yere
Istersen cehennemin dibine
Zehir ettiğin günlerimin
Vebali varken üzerinde
Sende yıkıl kal bir köşede
Yok bir sözüm kimseye, hele kadere asla
Başımla beraber yaradan yazgısına
Kaderde varsa hasretle eza, cefa
Çekerim de etmem yinede eyvah
Yinede bir ahh.
Yüreğim yoruldu
Sözüm yoruldu
Ömür eskittim uğruna
Can eskittim
Bu tene dar gelir artık bu can
Maharetse yaptığın
İster övün ister dövün
Benim nazarımda sen
Ne yazıkki çoktan öldün...
Pınar Güneş