Ankara sevdamla yandı gidiyor
ANKARA SEVDAMLA YANDI GİDİYOR
Ankaralı bir yar sevdim güzeldir Boy, pos onda, edası da özeldir Yaktı beni şu dallarım gazeldir Ankara sevdamla yandı gidiyor! Ankara’ya geldim sevdayı buldum Bilmiyorum ona nasıl vuruldum Hayali düşümde, kendimi buldum Ankara sevdamla yandı gidiyor! Ankara yolların kaldırım taşı Gözleri eladır, kalemdir kaşı Boyu fidan, daha onsekiz yaşı Ankara sevdamla yandı gidiyor! Ankara’nın ince uzun yolları Yârimin sımsıkı sardı kolları Unutturdu bana geçen yılları Ankara sevdamla yandı gidiyor! Ankara kalesi yüksektir yüksek Çıkıp ta üstüne seyir eylesek Yârimin havası: ey, sen! ey! çek!.. Ankara sevdamla yandı gidiyor! Şair: Hatice Kemerpınar |