Derin KaranlıkŞiirin hikayesini görmek için tıklayın
Yine bir Karanlık
Gün batımına asıyorum bakışlarımı Arsız dalgaların sesiyle ıslanırken ayaklarım Yavaşa yavaş gizlice Güneşi gözlerinden içiyorum Bir fısıltı gel diyor yavaşça gell Bağıra çağıra Denize koşar gibi dalıp gidiyor gözlerine martılar Göz kapaklarım zonkluyor kapanıyor çaresiz Lakin Hayallerim geçit vermiyor hayal kurmaya Küf kokusu, biçarelik ruhum esir ellerinde Aldanıyor aklım, sürükleniyor ardınca karanlık Yavaşça dökülüyorum koynuna Dokun ilk mısralarım adındı bir çocuk şefkatiyle dokun |
nicelerine,
hoşgeldiniz...