Sultan Ahmet Camii
Gök kubbenin altında heybetli durursun sen
Gönüllere akarsın Sultan Ahmet Camii!... İslâm coğrafyasında haysiyet, gurursun sen Misk ü amber kokarsın Sultan Ahmet Camii!... Ufukları kuşatır maveradan ezanlar Ezanlar okundukça keskinleşir izanlar Seni izah etmekte aciz kalır ozanlar İdraklerde vakarsın Sultan Ahmet Camii!... Kelime-i tevhide ne mânâlar yüklersin Karanlık geceleri gündüzlere eklersin Ruhanî iklimine müminleri beklersin İntizardan bıkarsın Sultan Ahmet Camii!... Bir yanda Ayasofya, öbür yanda varsın sen Ümmetin gözbebeği, müminlere yârsın sen İnanana aşikâr, inançsıza sırsın sen Şimşek olup çakarsın Sultan Ahmet Camii!... Ak güvercinler konar kubbendeki aleme Minarelerin benzer, elife ve kaleme… Uzağına düşenler giriftardır eleme Hasretinle yakarsın Sultan Ahmet Camii!... Sedefkâr Mehmet Ağa ruh üfledi taşlara Mermer buse kondurdu nice mağrur başlara Secdegâhlar şahittir akan kanlı yaşlara İçimizde efkârsın Sultan Ahmet Camii!... Ümmetin dertleriyle gece gün âh eylersin Kulu iman bağıyla bağlar, nikâh eylersin Duayı müminlere güçlü silah eylersin İklimine sokarsın Sultan Ahmet Camii!... Müminin hasretini duyarsın ulu mabet!... Gönülleri imanla boyarsın ulu mabet!... Yüreklerde yirmi dört ayarsın ulu mabet!... Mütebessim bakarsın Sultan Ahmet Camii!... Ezan nidalarıyla çalkalanırken kürsün… Kıyamet kopana dek saltanatın hep sürsün İstanbul’un kalbine vurulan bir mühürsün Aydınlığa çıkarsın Sultan Ahmet Camii!... M. NİHAT MALKOÇ |