yemin olsun saatten haberim yok


ah bu yalnızlık
nasıl da sarhoş ediyor insanı içmeden...

saçma sapan düşünceler işte!
neymiş efendim
uyanmasam sabah olmayacakmış
uyumasam ne olur ki bu gecelik

mesela bütün sayfalarını doldursam ömrümün

teslim etsem ecele geceyi
ne çıkar


düzelterek yanlışları, ya da yanlışlıkları
yalnız bıraksam

aklanır mı?


şöyle;
elli beş altmış, ya da yetmiş
seksen çok mu olur bilmem

(yazan bilir)


mesela kırkıncı sayfanın beşinci satırında
suçüstü yapsam kendime
üstelik evliyim, üç çocuğum var
beşi de erkek

(yazınca oluyor)

sonra;
ele versem kendimi bi şekilde
sevgili karıcığım duysa
haddinden fazla ağlayıp dövünse
nefret etse terk etse beni

yalvarsam, yakarsam, ayağına kapansam
" böyle yazılmış " deyip affetse
ben yine arlanmam

bilmez ki
yazanda ben çizende
kader der geçer işte...