Bazen
Bazen geçmişimdeki
Güzel anıları özlüyorum Gözlerim doluyor Göz yaşlarım yüreğime akıyor Derin bir sessizliğin Ardına saklanıyorum Çok kezde aynalara küsüyorum Eski vefanın kalmadığını gördükçe Yalnızlığı daha çok seviyorum Ve ardında hayatımdaki İki yüzlü insanları ellekten geçiriyorum Geriye beş parmağı geçmeyecek Kadar az insan kaldı Her gelen yıl geçen yıllı aratıyor Gözle görünen gerçek bir acı Sevgiler çıkara dayalı olmuş Kimse olduğu gibi değil artık içten başka dıştan başka Karakterler iyice bozulmuş Ne dost belli nede düşman Her canım diyene güvenmeyi bıraktım Çünkü sahte gülümsemelerin ardında Habersizce çok saplayan O görmediğim arkalarına sakladıkları hançeri |
Kalemin susmasın
_______________________Selamlar