bilirim,
artık zorlaştı gözlerine bakmak,
yalanlar tükendi ruhumda aglaşarak,
belki önemsemez bu ülkenin doçentleri,
niyedir bu kahır,bilmez pröfesörleri.
bak bahar geçti yaza koşuyoruz,
belki olmazsın bu eylülde bizimle,
bilmem hangi gömütlükte toprakla olacaksın,
sanma biter bu hikaye gittiginde,
ablam,kardeşlerden kardeş bacılardan bacı,
bilirim niçindir sinirceli kişiligim,
unutuverişim beyaz tenli dişilikleri,
artık tutunuşun son köhneliginde ömür,
nerde niçin diye sorulmaz garipliklere,
bilirim bu gidiş karanlıga dogru,
bakılmaz artık gözlerine korkunun,
en çaresiz hücreler üşütür seni,
bilirim sonu yok bu yolculugun,
işte tutunuş nafile artık,
affet yetmezlik içinde bilim,
geliyor yavaştan üzerime karanlık,
ecele faydası yok bilinen korkunun,
[hasta olan ablam için.......]