beni, sessiz sedasız sevebilir misin?
açığa çıkmadan gizli yaralar
kabuk bağladığı bilinmeden
yağmurun toprağı öptüğü,
ıslak kanatlı kuşların cıvıldadığı
ve buğulanması kirpiklerin, yürek
vuruşlarıyla, boğulmadan hıçkırıklara
sevebilir misin?
tomurcuğa özlem duyan,
çiçek gibi…
züleyha gibi,
bekler misin beni?
uzakta bizden ,
çok uzakta ait olmak istediğimiz yerler
gönüllere umut yağar, ama,
inerken gökyüzünden, yağmurlar da inler
züleyha;
herkese yazılmaz öyle her şiir
yağmurlar gibi dökülür avuçlara,
pırlantalar, gerçi hüzünlüdür sözlerim
kalbim öyle deyir
aşkla yoğrulmuş bir şiir,
bir yanardağ ateşidir, züleyha
çünkü;
içten kopar derin fırtınalar.
züleyha;
sevginin diliyle konuşan bir yürek
gönlündeki damlayı çevirir deryaya
dil ve gönül arasında çekilen kürek
güçlü bir sevda olur götürür Mevla’ya
***
yusuferdoğan