FAY HATTIHer gün yürüyorum kendi içime, Ortak arıyorum yeni suçuma, Kar yağar bu yüzden her dem saçıma; Düştüğüm yollarda kalırım yalnız, Dediler kargadan olmaz kılavuz. Bütün yaptıklarım, kendi eserim, Ben yaparım, ben severim, küserim, Açlık çeker yine doymaz hislerim; Hep kalır gözlerim, benden uzakta, Dindir bu ağrımı yüzüme bak da ! Gel dediler çık dünyanın damına, İç dediler aldırma sen demine, Eğildim de bir kez baktım da yine; Korkularım nasıl arttı bir bilsen, Yaramıza merhem, olur mu gelsen ? Benim kavgam hep kendimle, kime ne! Oturtmuşlar beni kaypak dümene, Çevirdikçe çeker hep aynı yöne; Dediler ki, bu gidişle varılmaz, Fay hattına, yeni bina kurulmaz. Her depremde aldım bir başka yara, Kaç zamandır bakmam ben aynalara, Salın beni kamçılanmış sulara; Elli yıllık yangınımı dindirsin; Yangınlardan sonra çıka gelirsin... Hayrettin YAZICI |
Bir çılgın gidişte kuduruyorum,
Her şey gönlümüze düşüyor yarım;
Ölmeden hiç bir şey tamam olmaz mı?
Bu dünya kıştı da, orası yaz mı?...
Gel dediler çık dünyanın damına,
İç dediler aldırma sen demine,
Eğildim de bir kez baktım önüme;
Korkularım nasıl arttı bir bilsen,
Yaramıza merhem olur mu, gelsen?...
Benim kavgam hep kendimle kime ne!
Oturtmuşlar beni kaypak dümene,
Çevirdikçe hep çeker aynı yöne;
Dediler ki,bu gidişle varılmaz,
Fay hattına,yeni bina kurulmaz...
Her depremde aldım bir başka yara,
Kaç zamandır ben bakmam aynalara,
Salın beni kamçılanmış sulara;
Elli yıllık yangınımı dindirsin;
Yangınlardan sonra çıka gelirsin...
Üstad, harika bir şiir bu. Geç kalmışım okumakta. Bakmayın kusuruma. Selamlar.