’Geceler çok soğuk sessiz ve karanlık
’Üşüdüm üşüdüm örtsene anne.’
Şarkısındaki çağrıdır anne

Şefkatle kucaklayan bağırdır
İçine girdiğimiz yürektir
Güvendir,sığınaktır anne

’ Ağlarsa anam ağlar’
’Gerisi yalan ağlar’
Özdeyişindeki merhamettir.
Dudaklarda titreyen sestir,
Gözlerde biriken hasrettir anne.

Canandır candır
Yarendir yardır
Çıkılan yoldur
Cansuyudur
Hayattır anne.

Yazılmamış en güzel şiirdir
Ömürsüz bir kelebektir
delidir biraz ,divanedir
Ateşin etrafında dönen
pervanedir anne

Anne,sevgi pınarıdır;
Suyunda şifa bulunan
Koca bir çınardır;
Gölgesine sığındığımız

Hasta gecelerimizde uykusuzluktur
Alnımızda ıslak bir bezdir
Ballı süttür, ıhlamurdur
Geceler boyu kaynatılan

Bazen tatlı bir telaştır
Bazen kaygılı bir bekleyiştir, tasadır
Bazen de güzel bir heyecandır anne

Anne bir çocuk ağlayışında nakarattır
Çaresizlikte yakarıştır
Koşulsuz bir anlayıştır anne

Anne, evdeki huzurdur,
Neş’edir sevgidir
Gönüllerde en güzel çiçektir, anne.

Anne yokluğu, hüzündür
Yokluğu, donduran bir kıştır
Yokluğu, en çıkılmaz yokuştur
Yokluğu derin bir boşluktur anne

Anneye benzemeyen hiçbir sevgili
Yare dönüşmez
Anne beğenidir, ölçüdür
Yazılı olmayan
Gizli bir tüzüktür anne.

Anne hayatın ön-sözüdür
Acı çekerken
İnlerken söylenen ilk sözdür
Ölürken söylediğimiz son sözdür anne
Ve anne,
Tanrının bize verdiği
En büyük ödüldür
Hayatın oskarıdır anne.