Hayat Denen Kağnıda Ellerimde Nefesim
Irgalasa vicdanı gönül ehlinden ikaz
Gidenler arkasında bırakmazlardı enkaz Yüreğimin sesinden sırtıma sardım aba Yalelli olmaz işim Yunus’tan el almışım Attığım adımlarım bende bulur acaba Yolun adresi belli Mansur’dan rol çalmışım İki adım arası olsa da birkaç asır Ebabil gördüğüm an arşı inletir sesim Umutlarım çığırda bağlamaz asla nasır Hayat denen kağnıda ellerimde nefesim Kalbime nakşettiğim yemine tutunarak Kuşandım gözlerime sevda kokan silahı Gideceğim menzile Emin’e tutunarak Hanlarda durmak haram bulana dek felahı Hayallerin hasını yaşatırken komada Ben bende rehin kaldım, sen bana tutunurken Yıldızlar ışığını söndürürken semada Bahtımca bahtiyarım sevdana yutkunurken Can içinde can saklı, can bedene misafir Erse kabuktan öze çedene mihman görür Aklın yolu Bir’dir hep, varlığın paydası Bir Bağlamanın telinde tezene Rahman görür Denemeye gerek yok elem pişirir ferdi Her nefeste kalbine batarsa gül dikeni Şairin yüreğine dokunmaz alem derdi Delibal şiir diye anlatır dert çekeni Celil ÇINKIR - DELİBAL |