*BİR ANLATABİLSEYDİM SENİ**Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Gönül iklimime hoşgeldiniz.
Bir anlatabilseydim, bir anlatabilseydim seni; sığdırabilseydim mısralarıma; suskun bir ağıt olurdun, gönül dağımda.. daha güller açmadan, mevsimler ağlamadan sevdama, anlatamam ki; Seni, Sana.. bir buruk tebessüm gibi hüzünlü ayrılığın yaprakları savrulur zamana.. fırtınalar kopar anılarımda içimde avutamadığım, anlatamadığım, Yalnızlığımla, / Bir anlatabilseydim.. bir anlatabilseydim Seni suskun ve gizemli haykırışıma, adın olurdu, sevdan olurdu, her mısra.. bir çiy tanesi gibi düşerdin avuçlarıma, dokunamasam da.. saklardım Seni; ruhumun girdabında.. bir çöl yangınında serap olurdun umutsuzluğuma serap çağlar mı? ağlar mı umutlar? hangi umut seni ruhunda saklar, söyle yar! uzak mı bu vuslat uzak mı sana giden yollar vuslata daha kaç mevsim var / Bir anlatabilseydim, bir anlatabilseydim seni Sevdamın suskunluğunda Anlarmıydın beni yar! Züleyha özbay bilgiç kütahya |
Siir de ne kadar duygulu ve naif bir sevda siiri....
kutluyorum..;