fahişeysem,
kalbimin kırık kanatlı bir martı oluşundandır
gümüş sabaha uzanan gecede kaldırımlara
tünemesindendir
şen gülüşlerimin bir özrü var
maviye çalar boyalı hüzün dudaklarımda
-ki bilesin umut dağıtır orospular

fahişeysem,
paslı bir hançerin izini taşırım
sevda bir kör çocuğun fonetiğidir
seslerle kurulu suni dünyasında tasavvurun

özlemek iki harften bütündür
ilki bizzat ben
diğeri yumak olmuş gamdır, aşktır
tanrıdan düşen sözün tek hecesidir hasret

fahişeysem,
bir bildiğim var muhakkak.
örtüşmez yolları namusla şefkatin
analığım günah doğurdu önce
sonra filizlendi bedenlerimizde ar damarı

fahişeysem,
eskimiş bir kutu taşırım göğsümde
paslı vidaları vardır içinde
bozulan zamanın yitik savaşçıları

bir fahişeysem,
ahkâm keser sofular
bacaklarımın arasında
bu sokaklarda öğrendim
hayatın önünde eğilmesini
sonu belliyse de yolumun
düşmez yüzümdeki süslü maske.