ÂDEM
İlk ninni bana söylendi
İlk doğan çocuk benim İlk sevilen can benim Nefes benim kalp benim Nuh gemiyi yaparken Yanında marangoz benim İbrahim le beraber putları yıkan benim Gömlek dikerken İdris Öğrenen çırak benim. Süleyman ın mührünü yapan o usta benim Yusuf un hasretini çeken can yine benim Eyyub un hastalığında sabrına sırdaş benim Musa tur dağındayken Haber bekleyen benim İsayı sohbetinde dinleyen yine benim Muhammed (sav) doğduğunda Sevinen ilk can benim Göç için ortaasyadan yüklenen ilk at, benim Yine benden korkupta seddi ören Çin benim Şu ben, gılgamış ben, manas benim İlyada yı ben yazdım Yunanda Herkül benim Sokrat benden ders aldı Ona ders veren benim Ateş bulunduğunda İlk sönen ocak benim İlk türküyü ben yaktım Ağlayan nalan benim Fars diyarındaki çocuk Rüstem-i İran benim İlk damla benden aktı Yere düşen yaş benim Kerbelada hunharca Koparılan baş benim Büyük, ıssız çöllerde Hızıra yoldaş benim Hindu benim, Slav benim, cermenim Arap benim, Acem benim, kürt benim Malazgirtte şehit düşen türk benim Mevlana otağındaki işte o Şems benim Şah İsmail yanında savaşan Kızılbaş benim Alevi ben, gakkoş ben, dadaş benim Zalim ben, hain ben, yandaş benim Adaletin yanında mazluma gardaş benim Çok yaşadım çoook Bu yaklaşan son benim Kimmiyim ben Ben ÂDEM im. |