ÜŞÜRGünlerdir sükuttasın, bir sesini duyayım. Ne olursun dilinden bana dualar düşür. Sıcacık yatağımda huzurla uyuyayım. Siyah cama yansıyan, mavi şualar üşür. Yolcular ayak çekti, ıpıssız kaldı hanlar. Duvarlarda buz tutmuş o eski heyecanlar. Kimsesizin halinden yuvasız kuşlar anlar. Zirveleri bekleyen dertli hümalar üşür. Sarf edilen sözlerde hakir görme vurgusu. İncinmiş gönüllerde ezilmişlik duygusu. Sıcacık bir yuvadan atılmanın korkusu. Ayazlardan kavrulmuş yanık simalar üşür. Gariplik ne acı şey, sesini duyan olmaz. Ömürden giden günün yeri bir daha dolmaz. Gözyaşıyla sulanan hüzün çiçeği solmaz. Rahmete hasret kalan sonsuz semalar üşür Sabri Koca *şua :ışık *hüma: efsanevi bir kuş |
Kalemine kuvvet...
..................................... Saygı ve selamlar..