Gönül Dostum Kazim Gül’e
Bakarsın bir gün yine çıkıp gelmişim
turna kanatlarına yükleyip hasretimi olur mu olur, olmaz deme sakın gözlerimde nazlı bir bahar dudağımda gönül türküleri günaydın demişim dostlara, gülaydın demişim düşmüşüm yüreklere bir tomurcuk gül gibi belki bir sabah bakarsın yine beraber bir bulut çizmişiz Munzur’un göğüne dudaklarımızda o eski ıslık yaylalara çıkmışımız halaylarla, türkülerle olur mu olur olmaz deme sakın bakmışsın çiçek açmışız saksılarda kırlarda sarmaşık olmuşuz ikimizin yüreği ile sevdalanmışız sarılmışız bir gelin çiçeğine yeni doğmuş bir bebek gibi yeniden gülümsemişiz dünyaya yeniden merhaba demişiz hayata olur mu olur olmaz deme sakın özlemlere kar yağınca gönül dağlarında yine beraber çıkarız yaylalara Erzincan’a ineriz, Caferli’ye çıkarız keklikler ötünce yamaçlarda sevinince dere suları olur mu olur olmaz deme sakın bakmışsın bir gün çıkıp gelmişim sarılmışız kırk yılın hasretiyle gözlerimizde iki damla duman yeni bir güneş alıp dalımıza nar gibi düşmüşüz yola bir ben bir de sen yorgun hayatlarımızın akşamında üşüyen yaralarımız saçı ağarmış umutlarımızla dertleşip gitmişiz kolkola unutmam seni sen gönül dostumsun gülüşü gül kokan Kazim Gül yüreğini yazamadığın şiirlere sakladım şiirleri yüreğime unutmam son sözlerini, gülen gözlerini her gece bir mektup yazarım sana atarım bulutlara, rüzgarlara, yağmurlara unutmadım korktuğumuz geceleri okuduğumuz kitapları, gezdiğimiz yerleri yediğimiz dayakları babalarımızdan görmesekte biribirimizi, duymasakta buluşuruz bir gün gönülden gönüle giden yolda üşüyorsun belki şimdi unutma dostumsun sen gülüşü gül kokan her zaman açık gönül kapım .... sen öldün beni de öldürdüm yüreğime gömdüler seni Nuri Can |
Kalemin hiç susmasın...
______________________________Saygı ve Selamlar..