YEĞEN-IIŞaşırtınca Allah, bir kez kulunu; Karı boşattırır bekâra yeğen… Bu zor günler alır, sırttan çulunu; Düşürür insanı, efkâra yeğen… Allah’ın vergisi, şu gülistanı; Cennet gibi yeşil, canım Bostan’ı… Dost ile düşmanı çok iyi tanı; Sonra gelmez sana hiç sıra yeğen… Layık olmayanlar girmiş Bostan’a! Yıllardır söylenen dan/din, dastana… Önce hoca, sonra bir sürü dana; Bostan’da açtılar, hep yara yeğen… Hoca kaçtı, sanma bostan boş kaldı! Köşe başlarını, danalar aldı… Sorma, bütün Bostan virane oldu; İş, işten geçti ya, kaç para yeğen… Hacı ile hoca, kol kola geldi! Beraber ıslanıp, beraber güldü! Biri ordu, biri, yurttaşı böldü; Sonra kopardılar yaygara yeğen… Bütün ümitlerin, bir, bir sönünce; Başladığın yere tekrar dönünce… Herkes çekilirken, kendi önünce; Göz yumarsın yanlış, karara yeğen… Karaman-2018/05 Halil Şakir Taşçıoğlu ÜSTATLARDAN: Niyetleri neydi, Aklım ermedi! Hiç kimse bu kadar zarar vermedi Tüm "yedi düvelden" bile görmedi Böyle bir talanı, Ankara yeğen................................................................................yargızede |
Yeğen diye beşik sallayamadım
Çok uyanık çıktı kandıramadım
Seni nerden bulduk bilmedim yeğen
Akrabam diyerek baş tacı yaptım
Eş dostu bil diye bir bir anlattım
Tanıdık kalmadı hep kazık attın
Senin gibi evlat görmedik yeğen
Aslının neslinin devamı sandık
Mahsum duruşuna nasıl aldandık
Doğru yolda idik nasılda yandık
Kandıkça kanmayı bilmedik yeğen.
Gönlüne sağlık4 şiirin güzeldi bende etkiledi.
ŞEMİSTAN tarafından 5/13/2018 9:11:15 PM zamanında düzenlenmiştir.