Sevilen sevmedikçe, gönül lal olur,burkulur!Sen Yüreğinde filizlenen Bir aşkın esiri olmaya bilirsin Sen Mavi hayallerin Kurulmasına da engel olabilirsin Sen Yüreğinin umutsuzluk Nidalarına biganede kalabilirsin Ama bu Yalnızca sensin hissizliğin Hengâmesinde yaşayan bir nefessin Sen Mısralarında latif olan Beyanlarını yudumlamaya çalışırken Ben Boğazımda düğümlenen Senin naçar kaldığın feryadını işitirken Artık Bırakmak istiyorum her şeyimi, Bilmediğim gizlendiğin yanına ilişmek için Sen Sinenle hüznü solurken Geceye dalarken aşkının kollarında Yine Bilmekteyiz ki bu bir arzu değil, Olamazda zira tenler farkındasın açmazda Sevilenin Biri Anadolu’da diğeri Avrupa da Sen ise yalnızlığın kuşattığı girdabıyla Senin Çaldığın her nağmede Biliyorum ki ben yokum senin hayalinde Sen İstesen de, istemesen de Bu bir sevdadır, aşkın açılan pençesinde Ne Sende ve ne de bende Söyleyemeyiz ki bir arayışın zaferi olsun Asla Zinhar olsun olamazdı Böyle bir gayretim, kendimle yeterdim Ne Vakit ki sen mısralarınla Bam telimden vurdun hiç bekletmeden Ve Diyordun sanki içimden Geçenleri biliyordun yazdığın namelerinden Ne olur Sen bana açık konuş, Sanki bir tınıdan, bir tuvalden her boyadan Sen Nasıl ki rahatça bahsediyorsun Şairden, yazardan, müteferrikten aşk ehlinden Sen Sevmesen bile, gölgelenmeme, Esintinde kalmama sarfı nazar etmen niyetiyle Ve sen Hançerlerin en ihtişamıyla Sapladığın yüreğimde ki yaranın sahibi bulunurken Mustafa CİLASUN |