İNZİVA
Korkma ben varım
Hisset hala yaşıyorum Bir yerlerde kalıyorum Ufkum geniş biliyorum. Titriyorum çok üşüdüm Terliyorum güneş doğdu Korkuyorum kalbim battı Görmüyorum kör oldum. Yaz bizi bir satıra Dök gözyaşını kaleme Mürekkebe su olsun Okudukça seni hatırlatsın. Uçuruma yaklaştım Atlamaya hazırım Kanatlanıp gidemem Ama ölümü bekliyordum. Çıktım buralara Çekildim inzivaya Yaktım ağacı Bıraktım fırtınaya Kül oluyor dünyam Su getirme yapamam Her şey kötü zaten Bende dünden razıyım. |