KADER
Çıkıyorum merdivenlerden
Seyrediyorum tepelerden Hakimim gökyüzünden Uçuyorum kainattan. Zorlada olmazsa bu işler Güzellikle olur mu sevişmeler Gönül ferman yazarsa neyler Aşk bu insanı kahreder. Hangi denizden yüzdün ki Bana meydan okuyorsun Nerde kaybettin aklını da Beni hiç sayıyorsun. Yok artık pes ettim Bundan sonrasına bakamıyorum Bırak kalsın masamda kadehler Kaderine muhtaç olan içsin. Çıkınca dışarı esen rüzgara Sağa sola dönünce geçen arabaya Susarak dilenen dilenciye Merhamet ediyorum kalp kıranlara. Tanrım sana şirk mi koştum Bu kaderi bana layık gördün Ah ben ne kötü olmuşum Eriyip eriyip hala akıllanmamışım. |