***SON SEYAHAT***
Taşıyor gövdeni bak, bugün tahtadan bir at,
El üstünde tuttular, dem sür; bu son saltanat. Sonsuzluk sırrı ile haşr olan nice kucak, Birazdan sonsuzluğa seni uğurlayacak. Üstüne serpecekler hüzün rengi bir toprak, Matemli bakışların arasında susarak. Dert etme hiç, bir tek sen değilsin giden yolcu, Bu meçhul seyahatte ne ilksin, ne sonuncu. İçenler bu hayatın tılsımlı kadehinden, Uykusundan ölümle uyandırıldı birden. Bir zaman anılacak künyen o mermerinde, Bir zaman kalmayacak mermer bile yerinde... İbrahim Vedat ÇARPAR |