yak bi cigarahiçbir gece gibi bende bakir değildim elbet… derken, gece damladı düş aymazlığımın baş ucuna uslanmaz tüm renklerden merdivendim yine kuğumsu boynuna “yak bi cigara daha ciğerin demlensin” derken pis huyum bana iltihaplanmış bir sabah daha isterikleşti farkına varamadan koynuma oysa, geceme üzüm mahzenime hüzündü şarabın günahı ellerim buzdan nasır parmaklarım tuzdan barut hiçbir yalnızlık gibi bende bakir değildim elbet… derken, bir gece daha damladı filtresiz suskunluğumun “sus”una gözlerindeki tüm denizlere iskeleydim seyrim ki bize pusula “yak bi cigara daha ciğerin şenlensin” derken pis huyum bana dudağımda bestesi küllenmiş kekremsi bir sonat daha yerleşti soluma oysa, gökkuşağıydı çocukluğumun yağmur elleri umutlar ki bazen cellatlarını boynunda taşırlarmış bazen de koynunda ecelleriyle ölürcesine sevişirlermiş ki biz en çok namluya sürüldüğümüz dudaklarımızda ölmeyi severdik… ilhanaşıcınisanikibinonsekiz |