bugünü de saymıyorum artık
çünkü başladı,
durdur
durdura biliyorsan
veya
çek bir set önüne
veyahutta
gözlerinden öp umudu,

yarın mı?
o
gelecek muhakkak
güneş bırakır mı ki aya hiç meydanı
dünyanın dönmesi ona bir engel olsada
ama biliyor geleceğini
tutarken sımsıkı
sımsıcacık
ellerini,

geçmişe mazi derler
başlarken mahkumiyetimiz
belki de daha
doğmadan
belki
de
bir yalanın çıkmaz sokağı
kaldırımlar yalın ayak
ne bulursan
onu giyme misali,

gerçeklerde hakikat arama
zamanlar da su koy verme
zamanı,
can
can derdine düşmüş
bana ne demek
iflas bayrağının sembolu
ne vardı da kalacak
senden olan
ah
bir kendine gelebilsen,

nefes al soluk ver
kucakla kendini
teğet
geçsede yeller
avuçlamaya çalış
nerden bileceksin yoksa hislerini
dalga dalga vuran
alamete,
belki
o
yürektir
dursa da günün birinde
değer görmek,gözler de ki o baharları...

(Berlin,23.04.2018)

Talat Özgen