İNANMIŞTIMyağmurun gözyaşın olduğuna yüzümü yıkadıkça inanmıştım fesleğen kokardı ellerin saçlarımda gezdikçe daha bir güzelleşirdim her gece başka bir rüyanın kollarında dolaşırken karabasanlarla sırdaş olacağımı nerden bilebilirdim. çocuk gibi gözlerim gözlerinden onay bekler yere düşeceğim diye sıkıca sarılırdım koluna her kelimen başka dünyaların kapısında nöbetçi açmazsan kapıda kalacağım korkusu ah nasıl incitirdi yüreğimi topraktım ben her dikilen meyvenin sebebi ansızın nadasa bırakılmak doğama aykırı sevda ekilmiş yamaçlarım heyelandan akıyor tutamıyorum. ağlamak zor değil de inanmanın boşa çıkan avuçları sızlıyor zorbalık bu ölmek sorun değil gözleri açık giden umutların hesabı kime sorulur aşk eteklerini sürüyerek karşımdan geçerken izlerine bakakalmak peşi sıra sürüklenmek bir suçlu gibi yürekte pranga hep sabaha ertelenen güven gonca dudaklarda zayıf bir iniltiye dönüşürken kırılgan hayat kop hadi inceldiğin yerden. duraktayım ilk gelen otobüse atacağım kendimi cama dayalı yanağımdan üzgünlük süzülecek bomboş geçecek yılların yollarına döşeneceğim gelen geçenden sevda dilenerek. inanmanın boş hayaller geçidi olduğunu öğrendim. Ayvazım DENİZ |
İnanmak ne güzel inanmak ne kadar çok kıymetli bir duygudur. İnanmak duyguların hem temel hem çatısını teşkil eder.
İnsan bir kere inandıysa onu kendinden üstün tutar onu aklına yüreğine katmıştır bir kere güneşi seyretse yürüse otursa uyusa onu hatırlar uyuyunca hatırlama bir düştür. İnanmak sevmekten aşktan bile ötedir mesela bir insanı görmeden sesini duymadan söylem ve eylemleri ile ona inanırsınız. Evet ben çok inandım çok kandım adına çok yazmaya çalıştım yaaşmak var ya yaşamak yaşarken sende yaşayanın kıymetini bilmek korumak onu onu düşünmek en çokta sağlığını oysa bazen hayatta çok inanırsınız o inancınızın onu korkuttuğunu inandım siz hiç taze bir mezar başında en yakınınızı uğurlarken Tanrım onu aldın ama ona sağlık ver diye aklınızdan dua ettiniz mi Toprak gibi yeşertip tekrar tohum diye beklediniz mi derdi rahmetli Kundakçıoğlu amcam neyse bazı duygular vardır anlatılmaz tarife sığmaz aşk sevgi demeye bile gelmez daha öte bir şey gelir aklınıza sevmedim aşık olmadım inandım karşılıklı bir kahve içemedim bir sesini duymadım oysa inandım peki ne oldu derseniz inancım hiç yıkılmadi o bir gül dalı ise kendini gonca saymak bu bir şiir bu kadar söyletir mi yazdırır mı insanı.
Kutlarım