Ben Hep Seni Düşünür, Ben Hep Sana Susarım
Varlığın sıra dışı, benliğin fevkalbeşer
Ben hep seni düşünür, ben hep sana susarım Yokluğunda bilesin, ellerim yana düşer Sensiz hazan her anım, gözlerindir baharım Ben hep seni düşünür, ben hep sana susarım Makbere giden yolda, gönlümün son durağı Bahtımın gülen yüzü, sensin namusum, arım Hâlime canlı tanık, takvimlerin yaprağı Seni ister yanımda, sokağımda kaldırım Ben hep seni düşünür, ben hep sana susarım Cana can veren canı bekledim sittinsene Cismimi gölgesinden etmesin Allah mahrum Düşlerinin beyi say, emanetsin bendene Nârında nur bulalı, küllerim kadar varım Ben hep seni düşünür, ben hep sana susarım Yüreğimi kavurup yaktıkça sevgi bil ki Damla olsam, göl olsam, sana doğru akarım Olmazsa olmazımsın, varlığımın han eki Yanımda olsan bile, özlemekten korkarım Ben hep seni düşünür, ben hep sana susarım Hülyamın adı sensin, canda vuslat çekin var Aklımla baş başasın, ben hep seni anarım Yüreğimde Mecnun’dan miras kalan yükün var Delibal’ı çok görme, bir tek sana kanarım Ben hep seni düşünür, ben hep sana susarım Celil ÇINKIR – DELİBAL |
özlemin verdiği acıyı bu noktadan hale hale diğer kıtalara dağıtan müthiş bir vurgu
hayranlıkla okudum
Kaleminize yüreğinize sağlık