Yitirdik birbirimizi
Sesini soluğunu arıyor kulaklarım etrafta
Seni andıran her yüze bakakalıyorum o zaman Yerle bir oluyor acıyor yüreğim bir anda Anladım’ki hiç geçmeyecek bir yara kaldı ruhumda Herkesin bir hikayesi vardır ya hani hayatta Benim hikayemde hayatımda sen ol istedim yalnızca Varlığına hayranlıkla teşekkürlerimi sunuyorken Tanrıya Ne olduda kaybettik direncimizi yitirdik birbirimizi bir anda Kolaymı sanıyorsun kalp ağlarken akıl nasıl unutsun Hangi gün bana sensizlikte aydınlığı sunsun Karardıkça kararıyor her tarafindan kan damlıyor şimdi ruhumun Sakladım kalbime emanetini ölene dek bırak bende dursun Şiir-Edibe Toğaç |