(Teröre lanet destanı)
Bu çocuk demeyip, kurşun sıktılar.
Bunlar insan değil, hayvan olamaz.
Öğretmen öldürüp, okul yaktılar.
Bunlar insan değil, hayvan olamaz.
*
Sen de bir can can, taşırsın be hain.
Böyle olunmaz ki, dünyaya hâkim.
Öldürmekle insan, olur mu sakin.
Bunlar insan değil, hayvan olamaz.
*
Anan yok mu senin, anama kıydın.
Baban yok mu senin, babama kıydın.
Bacın yok mu senin, bacıma kıydın.
Bunlar insan değil, hayvan olamaz.
*
Kandırılmış gençler, ölüm saçıyor.
Öldürmeyi daha, oyun sanıyor.
Bunları yerdeki, yılan tanıyor.
Bunlar insan değil, hayvan olamaz.
*
Terörün beyleri, bağda oturur.
Kandırılmış gençler, dağda kudurur.
Kanlı tırnakların cana batırır.
Bunlar insan değil, hayvan olamaz.
*
Elinde silahı, adı militan.
Yedikleri insan, içtikleri kan,
İnce bir çizgiye, gelindiği an.
Bunlar insan değil, hayvan olamaz.
*
Aslan kuvvetinde, bulsa çareyi.
Yitirip vicdanın, ezmez fareyi.
Hainlerin irin, dolu yüreği.
Bunlar insan değil, hayvan olamaz.
*
İnsan insanlara, asla kıyamaz.
Boğazını kesip, gözün oyamaz.
Zalimlere uyup, hakka kıyamaz.
Bunlar insan değil, hayvan olamaz.
*
Gece gibi kara, vicdana düştük,
Aydınlık bir günde, virana düştük.
Aklını yitirmiş, sırtlana düştük.
Bunlar insan değil, hayvan olamaz.
*
ODABAŞI kalem, yazmaz derdimi.
Yüzseler derimi, demem serimi.
Her yerde tanırım, insan erini.
Bunlar insan değil, hayvan olamaz.

Şuayip ODABAŞI