Doğmamış çocuğun umudunda, Batan günün kızıllığında, Bacaları tütmeyen ocakların, Karanlığa mahkum yüreklerinde, Ordan oraya savrulan güz yapraklarında Güneşi özlüyorum...!
Umudu heybemde azık edip, Suya hasret çorak topraklarda, Bir yudum su bulmak umuduyla, Ciğerlerim kavrula kavrula, Seyyah olup diyar diyar dolaşıyorum Nefeslere nefes olmak adına Soluk almaya and ediyorum...!!
Gündüzleri güneşden gücünü alıp Sonsuzluğa uzanan masmavi, Geceleri ise yıldızlardan ışık alıp, Siyah/beyaz olan gökyüzüne bakıyorum..!! Baktıkça ruhumda esen fırtanalar dile gelip "Özgürlük yolunda önüne çıkan karanlıklar, İnsanca yaşamak, yaşatmak için, verilen mücadalendir."
İşte o zaman anlıyorum ki , Aydınlık için karanlığa mahkum olsanda Güneşli günlerle vuslat içinde saklı Yüreğinde ki umudu kaybetme asla Unutma ki Umudu kaybetmediğin, vazgeçmediğin sürece Özgürlük esarete, aydınlık karanlığa Asla Mahkum Olmaz...!!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ZAMAN DÜŞÜNME ZAMANI şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ZAMAN DÜŞÜNME ZAMANI şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Kalemin susmasın
________________________Selamlar