Kiraz misali sevdaUyandım yine bu sabah Niye ve neye uyandığımı bilmeden Araladım gözlerimi Işıksızım Suyla arındırmak isterken seni yüzümden Daha çok bulaşıyorsun Beyaz sabun köpükleri gözlerinin karasına çalıyor Aynada yüzüm yok Gömlek diye yokluğunu giyiniyorum Tenimin çıplaklığını örtüyor Ruhum üryan Tekeri kırık bisiklet üzerinde yollardayım Günahlarım damlıyor dilimden Yollar yanıyor, ben üşüyorum Düşüyor yine gece üstüme Sarıyor yalnızlığımı Duvarlarda sensizliğin kırık cümleleri aslı duruyor Eski bir kitap arası kalan gülüşlerimi arıyorum Yüreğim kiraz misali aktıkça gözyaşlarım üzerine kurtlanıyor Ölüyorum şev |
sevda! sen ne kadar büyüksün böyle
ki
can(lar) sana kendini feda ediyor
sevda! sende beyazın yeri yok mu?
hüzündü...
selam ve saygıyla