Özleme Dair
Hayallerim sisli puslu bir bodrum katına hapsedilmiş
İncir ağacını görmüyor parmaklıklı küçük penceresi üstelik O zamandan beridir ideallerim sıradan İdeallerim Taşıyıcı rutinler misali gündelik Bir karanlık kuşattı en aydın düşlerimi Topuğa bir ok yemekten daha da beklenmedik Buhranlar açıklamaz yaşanan o sahneyi Devridaim yapmakta durmaksızın üstelik Özlem Mezar taşını özlemek gibi bir özlem Fareler kemirmekte belki ömrümün en kızıl çağlarını Dikenleri kanatsa da sımsıkı sardığım umut Umut bir kara çalı desem anlar mısınız Tekrar kavuşsam size küf kokar mısınız Yoksa bilge edalı bir çocuk gibi bana bakar mısınız |
yine de güzeldi...
dostlukla