Aşk yüreğinde hissetmektir sevgiyi
Karşılıksız çıkarsız beklentisiz
Ayakların yerden kesilmesidir
Aklın devreden çıkıp tatile gitmesidir

Seviyorum demek alışkanlık olmalı
Güne gülerek merhaba demeli
Mutluluk ateşi yayılırken bedene
Sevdiğinin gözlerinde erimelisin

Seni anlatmaya kalksam
Kelimeler yetmez kifayetsiz kalır
Satır başına tekrar tekrar dönerim
Son noktayı koyamam bir türlü

Aylardan Kasım ilk haftası
Yapraklar dalından düşüyor ağır ağır
Bir kelebek edasıyla uçuşarak
Hazana inat

Kalbim puslu bir şehir gibi
Sis bulutu sarmış her yanımı
’ Dante gibi ortasındayım ömrümün ’
Geçmişimle hesaplaşmaya hazırım

Boş düşlere açıldım
Küreksiz bir kayıkla
Dalgaların ritmine ayak uydurdum
Deniz kızları eşliğinde

Ellerini tutmaktı tek dileğim
Mutluluğu paylaşmaktı çocuksu halinle
Aşkımızın masalı olsun bu ayrılık
Kaf dağının arkasında kalsın yaşadıklarımız
Zümrütü anka kuşunun kanadında
Kuş bakışı seyretmiştik dünyayı

Penceremin kenarında küçük bir yuva
İçinde yavru sığırcık kuşları
Çok üşüdükleri belli titriyorlar
Anne havalanır gözden kaybolur
Gagasında bir tutam otla döner
İşte o an görülmeye değer
Yuvadan duyulur mutluluk sesleri

Daldığın düşlerden sıyrılır kendine gelirsin
Şiirlere sığdıramadığın o sevgili
Bir nefes kadar yakındır sana
Kürdülü hicaz şarkı gibi işler içine
Yaraların kapanmaz delik deşik olur

Anlarsın iş işten geçtiğinde
Kararlıdır gitmeye gözü görmez seni
Engel olamazsın karşı koy sıkıysa
Ne tertemiz bir aşkla
Ne de yürekten edilen duayla

Hayatın bir kuru gürültüden
İbaret olduğunu anlarsın
Eksiklikten öte bir göçüktür yaşadıklarım
Alışırım zamanla desem de inanma
Verdiğim sevda savaşını kaybettim
İnsanın önce hayalleri biter
Daha sonra da umutları tükenirmiş

Flim yine kaldığı yerden devam eder
Sonu belli bu hikayenin
Hep kötüler kazanacak değil ya
İşgal ettiğin yüreğimden çık artık
Hayallerime girme düşlerime ipotek koydum
Hayatımın en hüzünlü anını
Söyle hiç merak ettin mi
Yalancı bahar gibi kandırdın beni
Açtım bak vaktinden önce ...




Refik
08 . 04 . 2018
İstanbul