KIRMIZI
Sen bilir misin
Lacivertin içindeki kırmızıyı Önce kırmızıdır Sonra yavaş yavaş nasır tutar Küflenir yozlaşır Gücünü yitirdiğinde Yenik düşer siyaha Bekleme okyanusu Küçük suda boğulur hayat Oysa hayal edilen Koca bir okyanustur Üzerinde binlerce kayık Binlerce umut sürüklenir Ve her seferinde Yarınlara sarkar umutlar Yosun kokusu sarar insan bedenlerini Çığlıklar içinde ölümün alkışı duyulur Ta ki ertesi gecenin karanlığına kadar Her zaman ki gibi Ay bir gece öncesinden Daha parlaktır Ve yine Siyahın içindeki kırmızıyı görmez insanlar Gün doğmunda Gecenin karanlığı emanet kalır Yozlaşmış insan bedenlerinde 26/03/2018 Gürkan BAYKAL |