Soğuk duvarlar arasında
Saflığını muhafaza etmek uğruna savaşan hayaller yatıyordu
Beyaz önlüğüyle karşımda duran doktor
Ölümün ziyaret zamanı belli olmaz diyordu
Yatağımın başında sıralanmış sevdiklerim
Merakla bakıyorlar gözlerime
Daha bitmemişken söylenecek sözlerim
Yaklaşan ayrılık vakti yine de korkutmuyor beni
Tüm acı tecrübelerine rağmen kızgın değilim hayata
Ve yaşattığı güzel anlar için bir teşekkür borcum var ona
Galiba en çok kızımı özleyeceğim
Düşünüyorum da yanında olamama ihtimalini
Masalllarda anar bundan böyle babasının adını
O benim meleklere en kutsal emanetim
Söyleyin anneme ardımdan ağlamasın
Ve bilsin ki oğlu hep çok sevdi onu
Emeğinin hakkı asla ödenmez
Kendi küçük hüneri büyük altın kalpli kadın
Karım dili baldan tatlım
Bana sorarsan dünyanın en mükemmel şeyi
Sabahları uykulardan seninle uyanmak
Ve her gözlerimi açtığımda şükrederim tanrıya
Yanımda sen olduğun için
Yeryüzünde ki cennetim benim.