Bu şiir her türlü kalp ağrısını barındırmakta olup, bir anlık yağmur hazzı ile yazılmıştır. Ben üzülerek yazdım, siz lütfen musmutlu okuyun 😊🙂

Vuruldum..
Kendi kanımla duruldum kaç defa
Islak acılarım vardı benim , yağmurlara özenen
Kısık sesle dinlediğim özgürlük şarkılarım birde..
Ben hiç bilmedim..
Sevince nasıl olur elleri bir insanın
Kozacı sahiline yaz geldi mi ,
Martılar üşüşürdü denizlere
Ve sadece üşümeyi bilirdi ellerim
Mosmor olana dek havanın tutarsızlığından
Cansız seyrederdim bir balığın yemeğe dönüşmesini bir martının avuçlarında

Vuruldum
Kendi kanımla duruldum birkaç defa
Evcil acılarım vardı benim
Beni hiç terketmeyen...
Ben hiç sevmedim,
Gökyüzünü seyretmedim hiç
Yıldızlara dilekler tutup, sevinmedim

Kozacı sahiline yağmur yağdı mı
Herkes çekilirdi evine
Gökgürültüsünü sevmezdi kimse
O güzelim sahil yapayalnız bir çocuk gibi durgun olurdu
Her damlada ağlama şiddetim artsa da
Ben hiç terketmedim
Bana beni hatırlatan,
Bana kanadı kırık bir serçe gibi bakan bu sahili

İşte ben ilk o sahilde
Vuruldum
Kendi kanımla duruldum ondan sonra..
Acılarım yorgundu,
Sesi kısıktı özgürlük şarkılarımın
Ben hiç bilmedim
Sevince ne renk olurdu gökyüzü
Kuşlar ne yöne koşardı...
Kozacı sahilinde gece oldu mu
Benimde düşlerim siyah olurdu...
Ve hiç hayıflanmadan yaşardım düşlerimi
Çünkü bilirdim
Bu sahilin tek dostu olduğumu...



Burcu KURT