beni sensiz bırakbir şehir... kendi sokağını kaybederken toprak bütünlüğü zaptedilmiş çocuklara sahip çık beni yersiz bırak ten tene değerse samimîyet arz eder sen etme adım: adım-adım çekilirken zihninden malta da volta kesilir gidişlerim... tezahür eden ne varsa aynada suretimi iliştirdiğim kimlikte betimlerim sıfatını bende-görmek seni bölmek beni meczup bir başa çeker bizi sen çekme sen... sen bana bakma sevgili anlamsızlaştırmak adına ne varsa serde / cümlesi bende ben... eteğinde taş biriktiren kadınlardan öğrendim sevmeyi sövmeyi anamın suskunluklarından öpmeyi: en olmadık yerinden bir güzeli, şehvet teşkil eden şarkılardan öğrendim bilirim topluma sirayet eden sözler susulmaz aynı ağızdan sen sus sen... sen bana bakma sevgili ben sana sövmüş olurum yakasına yapışmış derd-i illeti, sevda olanlar çeker kasveti beni bırak geceyi sessiz, gülü susuz bırakma... |
Kutlarim nostaljik şiiri...
........................................... saygı ve selamlar. .