VUR
VUR
Vur felek Biraz daha vur Canımın yandığı yerde Duymam senin vurduğunu Kaybettiklerimi bile aramıyorum Üzgün olmak istemiyorum Geçmişi hiç yaşamak istemiyorum Vur felek istediğin kadar vur Sana meydan okuyorum Ben hüznü yaşadığım kadar yaşamışım Vur Öyle bir vur ki Sen vurdukça ben güleyim Şu musalla taşından Kaç cenaze kalktı biliyor musun? Bir gün biride ben olacağım Sen vurdukça ben güleceğim Geride kalanlar hep ağlayacaklar Öyle yorulmuşum ki Dur bir nefes alak felek Bir çay içek Sonra vurmaya devam edersin Benim yüreğimin bütün kapıları Yirmi dört saat açıktır Herkesi ağırladım da Kendimi koyacak yer bulamadım felek Vur Yusuf Yılmaz |
Cok güzeldi. Enfes bir şiir olmuş. Kutlarım sizi yürekten.
Yüreğinize gönlünüze sağlık.
Selamlar sevgiler.